ACQUIESCENCE

Beide hoofdrolspelers zijn zogenaamde “Endangered species”. De ene soort door zijn extreem zeldzaam voorkomen (albino kraai) en de andere door zijn bedreiging door de mensen omwille van zijn hoorn. Het zet beide species in een precaire positie waaraan zij zelf geen ontsnappen weten.

Het is zoals steeds de mens met zijn hang naar geld of rijkdom die oorzaak is van deze toestand. Het brengt deze dieren in een sfeer van spanning en/of rusteloosheid tot zelfs gelatenheid. Eigenschappen die vooral bij menselijke omgangsvormen ontspruiten en die voor hen zeker dodelijk kunnen zijn, dit terwijl dit helemaal niet zo hoeft te zijn.

De rhino’s worden weerom massaal afgeslacht door stropers, zogenaamde “poachers” die alles in het werk stellen om de hoorns te bemachtigen. In 2012 werden er zo 668 rhino’s gedood en het gaat nog steeds verder. Nu is het zo dat we mogen stellen dat om de 18 uur een slachtoffer gemaakt wordt. Dit zijn bedroevende en beschamende cijfers. Dit gebeurt gewoon terwijl deze schepsels verdienen te leven in natuurlijke verstandhouding met de hen omringende levensvormen en zonder specifieke bedreiging.

Deze iconische vrienden hebben recht op een plaats in onze wereld. Hun unieke voorkomen is een verrijking van het geheel, van de natuur. Het is aan ons mensen om deze levensvormen te beschermen en te behouden en alzo onze eigen wereld te verrijken en in stand te houden.