Het is reeds enige tijd geleden dat ik even in mijn pen kroop om een en ander door te geven aan mogelijk geinteresseerden. De coronacrisis is hier de oorzaak van maar stilaan komt hier dan toch beterschap in en verwachten we een terugkeer naar een meer “normaal” bestaan.

Desondanks alles was deze periode voor mij toch een meevaller. Ik leerde enkele nieuwe mensen kennen en er gingen werken naar verschillende regio’s van het land , gaande van de kust tot in het limburgse. En dat is iets wat mij toch steeds weer een goed gevoel geeft. Ik maak mijn werken uiteraard niet enkel voor mezelf maar vooral voor mensen die het mooie waarderen en eventueel ook wel even nadenken over onze wereld. En soms ontstaan er zo verhalen die ikzelf echt leuk vind waaronder hetvolgende….

Ik maakte enige tijd geleden enkele werken onder de titel “Book of survival”. Het werd een reeks kleinere werken die eigenlijk één geheel vormen. Door de opmaak van deze werken en mede door de omstandigheden werden die nog nooit op een tentoonstelling gepresenteerd. En plots , zonder enige kennis van mijn kant, stond iemand van de belgische televisie voor mijn deur om iets op te nemen onder de noemer “Twintig jaar later”…..

Het toeval wil dat deze mensen enkele beelden opnamen van werken en ook “book of survival” kwam in beeld. En enkele dagen later zaten er, als gevolg van de getoonde beelden, jonge mensen bij mij om over mijn werken te spreken en om de survivaldoekjes mee te nemen. Enige tijd nadien ontving ik foto’s van de werken die hun weg vonden in het interieur van deze mensen. En dat is eigenlijk de hoofdzaak van mijn werken…..mensen aanspreken en raken en verder doen denken over onze wereld en onszelf. Dat men de werken presenteert in de eigen omgeving en zo andere mensen weer aanspreekt strekt mij tot eer. Dit geeft mij alweer de kracht om steeds nieuwe dingen te maken en tentoon te stellen.